เคยมีคนบอกว่าเด็กนั่นบริสุทธิอาจจะมองเห็น หรือพูดคุยกับใครที่ผู้ใหญ่ไม่ามารถมองเห็นได้ อย่างเรื่องราวของเด็กหญิงคนหนึ่งที่ครอบครัวเธอไม่เชื่อคำที่เด็กหญิงพูด พ่อกับแม่เธอจึงให้เด็กหญิงคนนั่นเข้าใจว่าสิ่งนั้นคือเพื่อนในจิตนาการของเธอเอง และเด็กหญิงเขียนถึงใครตามมาดูกัน
เธอชื่อลิซ่า นี่คือเพื่อนของฉัน แม่และพ่อไม่เห็นเธอ พวกเขาเลยบอกว่าเธอคือเพื่อนในจิตนาการ ลิซ่าเป็นเพื่อนที่ดี
วันนี้ฉันอยากที่จะปลูกดอกไม้ ฉันเลือกที่จะปลูกใหล้กองทราย แต่ลิซ่าบอกว่าพ่อของเขานอนอยู่ ดังนั้นฉันจึงขยับไปใกล้แก้ว
ลิซ่ามาที่โรงเรียนในวันนี้ ฉันบอกคุณครูมอนโรถึงลิซ่าแต่เธอโกรธ เพราะเธอไม่เห็นลิซ่า ลิซ่าเศร้า ดังนั้นลิซ่าจึงนำแปลงลบกระดานไปซ่อน
เมื่อวานฉันจัดงานวันเกิด แม่ได้ซื้อพิซซ่ามาให้แต่ไม่มีใครมาเลย ลิซ่าบอกว่ามีคนนำของขวัญไว้นอกระเบียง ฉันได้บาร์บี้ 3 ตัว รองเท้า และเงิน 5 เหรียญ ฉันและลิซ่าเล่นบาร์บี้ด้วยกัน
เมื่อวานลิซ่ากับฉันเดินเล่นไปไกลจนพระจันทร์ขึ้น พ่อโมโหมาก และบอกว่าลิซ่าเป็นเรื่องที่งี่เง่าและโกหก วันนี้เธอเลยหายไปไม่มาโรงเรียนกับฉัน และคุณครูดิกแมนบอกว่า คุณครูมอนโรจะไม่กลับมาอีกแล้ว
ฉันคิดถึงลิซ่า และพ่อของฉันงานยุ่งมาก เขากลับไม่กลับบ้านเลยในสุดสัปดาห์ แม่ของฉันโกรธพ่อมาก ฉันจะเขียนจดหมายถึงลิซ่า
เมื่อวานลิซ่ากลับมา เธอบอกว่าขอโทษที่หนีไป ฉันบอกเธอว่าพ่อจะไม่กลับมาบ้าน ลิซ่าบอกว่าคุณครูมอนโรและพ่อฉันกำลังนอนอยู่เหมือนพ่อของเธอ ฉันหวังว่าพวกเขาจะตื่นเร็วๆ นี้
